Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Ρωμαίους, ΙΕ'(15) 1-7

Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.
ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν·
καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ.
ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν.
ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν,
ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.

διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Οφείλουμε, λοιπόν, εμείς οι δυνατοί να βαστούμε τις αδυναμίες των αδυνάτων και να μην αρέσουμε στους εαυτούς μας.
Καθένας μας ας αρέσει στον πλησίον του για το αγαθό προς οικοδομή.
Γιατί και ο Χριστός δεν άρεσε στον εαυτό του, αλλά καθώς είναι γραμμένο: Οι βρισιές αυτών που σε βρίζουν έπεσαν επάνω μου.
Γιατί όσα γράφτηκαν στο παρελθόν, γράφτηκαν για τη δική μας διδασκαλία, για να έχουμε την ελπίδα με την υπομονή και με την παρηγοριά των Γραφών.
Και ο Θεός της υπομονής και της παρηγοριάς είθε να σας δώσει να φρονείτε το ίδιο μεταξύ σας σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού Ιησού,
για να δοξάζετε ομόψυχα με ένα στόμα το Θεό και Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Γι’ αυτό να δέχεστε ο ένας τον άλλο καθώς και ο Χριστός σας δέχτηκε, προς δόξα του Θεού.