ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
Ο χρόνος που περνάμε είναι σκιά μιας ακτίνας που ξεκίνησε από τους πατρικούς κόλπους, και μας φανερώνει ότι ζούμε ενώπιον του Θεού. Όπως δεν είμαστε άνθρωποι αν δεν έχουμε την πνοή του Αγίου Πνεύματος, έτσι ακριβώς δεν υπάρχει χρόνος αν δεν υπάρχει αιωνιότητα. Επίσης, όπως δεν θα υπήρχε σκιά αν δεν υπήρχε φώς, αν δεν υπήρχε ήλιος και κάτι να παρεμβάλλεται ώστε να δημιουργεί την σκιά, το ίδιο συμβαίνει και με τον χρόνο που μας χαρίζει ο Θεός. Ερεύγεται (ως πνοή) από τον Θεό και φθάνει μέχρις εμάς. Εάν όμως παρεμβληθεί κάποιο ανασταλτικό, ένας θάνατος, μία ασθένεια, μία θλίψη, ένας πόνος, ένα πρόβλημα, δημιουργείται αμέσως σκιά, έχομε δηλαδή λήθη του Θεού. Λησμονώντας τον Θεό, βιώνουμε αδυνηρά τον χρόνο, ζούμε τον πόνο, τον αγώνα, την αγωνία, την θλίψη, τον βραχνά. Όλα είναι σκοτεινά, διότι παρενεβλήθη κάτι που εμποδίζει την ακτίνα να προχωρήσει.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ
